تبریک سال نو

باز عالم و آدم و پوسید گان خزان و زمستان خندان ؛شتابان به استقبال بهار می روند

تا اندوه زمستان را به فراموشی سپارند و کابوس غم را در زیر خاک مدفون سازند

و آنگه سر مست و با وجد و نشاط و با رقص و پایکوبی با ترنم این سرود

طرب انگیز نو روز و جشن شکوفه ها را بر گذار نمایند . . .

و باز گرمای ملایم و فرحبخش روز های آفتابی بهار در باغ و راغ و کشتزار ها به سبزه و گل ها

و درختان بشارت می دهد تا از خواب سنگین زمستان بیدار شوند و روح تازه بخود گیرند

و آنگاه این نوای جانبخش را ساز بدارند  . . .

و باز نسیم گوارای گیسوان مشک بوی بوته های گلاب را با آهنگ موزون تکان می دهد

تا با لاله ی خوش عذار و نرگس و ریحان و گل های دشتی همزمان جوانه زنند

و ترانه عشق را به گوش عشاق برسانند و آنگاه در چمن ها و دشت و دمن طوفان به پا کنند . . .

و باز هوای شاداب به عشرتگاه باغ و لاله زار ها راه می گشاید و گل های سرخ و زرد

و نیلوفری را که در سبزه زار ها می رویند نوازش می دهد و آنگاه پربار چمن را

به نظاره می نشیند و همین که در مرغزاران حریر پوش به میزبانی مردان پاکدل دشت می شتابد ناله ی

نی را می شنود و وظیفه دار این پیام می گردد . . .

رونق عهـــد شبابست دگــر بوستان را             می رسد مـــژده گل بلبل خوش الحان را

ای صبا گر به جوانان چمـن بـاز رسی            خدمت ما برسان سرو گل ریحـــان را

هرروزتان نوروز ؛ نورزتان پیروز